USAID i organizacje pozarządowe na rzecz kontroli narracji i wojny

Decyzja prezydenta Trumpa o ograniczeniu finansowania USAID ujawniła zakres, w jakim rząd USA finansuje media, protesty i inne środki służące przejęciu społeczeństwa obywatelskiego na całym świecie. Na Ukrainie USAID odegrało kluczową rolę w obaleniu prezydenta Janukowycza w 2014 roku i od tego czasu finansuje 85-90% ukraińskich mediów, aby zapewnić kontrolę narracyjną. Gruziński premier również ostrzegał, że zachodnie organizacje pozarządowe zostały aktywowane w celu obalenia rządu i przekształcenia Gruzji w drugi front przeciwko Rosji.

Istnieją również przytłaczające dowody na to, że rząd USA ustanowił „organizacje pozarządowe” (NGO) od lat 1980., które są finansowane przez rząd USA, obsadzone ludźmi powiązanymi z amerykańską społecznością wywiadowczą i realizują geopolityczne interesy USA pod pozorem promowania demokracji i praw człowieka. Jedną z tych „organizacji pozarządowych” jest National Endowment for Democracy (NED) założona przez Reagana w celu przejęcia niektórych zadań CIA. Organizacje te są instrumentami służącymi Stanom Zjednoczonym do rządzenia społeczeństwami innych narodów i dążenia do zmiany rządu, gdy jest to konieczne.

Obalanie demokracji i prowadzenie wojny

Kiedy Zełenski odniósł miażdżące zwycięstwo w wyborach prezydenckich w 2019 r. przy użyciu środków pokojowych, USA aktywowały swoje organizacje pozarządowe, aby zapewnić, że Zełenski odwróci się i porzuci swój mandat pokojowy. Zełenski zdobył 73% głosów, obiecując podjęcie rozmów z Donbasem, zawarcie pokoju z Rosją i wdrożenie porozumienia pokojowego z Mińska. Ponadto Zełenski opowiedział się za zachowaniem praw językowych i religijnych, aby zapobiec podziałom w społeczeństwie. Natychmiast pojawiły się protesty organizacji pozarządowych, które przedstawiły platformę pokojową Zełenskiego jako „kapitulację”.

Jedną z finansowanych przez USA „organizacji pozarządowych” było Ukraińskie Centrum Mediów Kryzysowych, które zostało założone rzekomo w celu „promowania rozwoju samowystarczalnego ukraińskiego państwa i społeczeństwa”, co z pewnością bym poparł. Jest to jednak kolejna organizacja pozarządowa stworzona przez USA w celu obalenia społeczeństwa i zapobieżenia zaprowadzenia pokoju.

Ukraińskie Centrum Mediów Kryzysowych zagroziło Zełenskiemu i ostrzegło go przed realizacją obietnic wyborczych: „Jako aktywiści społeczeństwa obywatelskiego przedstawiamy listę »czerwonych linii, których nie należy przekraczać«. Jeśli prezydent przekroczy te czerwone linie, takie działania nieuchronnie doprowadzą do niestabilności politycznej w naszym kraju i pogorszenia stosunków międzynarodowych”[1].

Te czerwone linie obejmowały „przeprowadzenie referendum w sprawie formatu negocjacji z Federacją Rosyjską i zasad pokojowego rozwiązania”, prowadzenie negocjacji bez państw zachodnich, „ustępstwa ze szkodą dla interesów narodowych”, brak realizacji polityki bezpieczeństwa i obrony poprzedniego rządu, „opóźnianie, sabotowanie lub odrzucanie strategicznego kursu na członkostwo w UE i NATO”, „inicjowanie jakichkolwiek działań, które mogłyby przyczynić się do zmniejszenia lub zniesienia sankcji wobec państwa-agresora przez międzynarodowych partnerów Ukrainy”, próba rewizji ustawy językowej lub wspieranie Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej na Ukrainie, „ignorowanie dialogu ze społeczeństwem obywatelskim” itp. Mówiąc najprościej, należy porzucić platformę pokojową popieraną przez przytłaczającą większość ludności Ukrainy, w przeciwnym razie finansowane przez USA organizacje pozarządowe doprowadzą do tego, że Zełenski również zostanie odsunięty od władzy.

Ta groźba ze strony finansowanych przez USA organizacji pozarządowych została poparta groźbami śmierci ze strony finansowanych przez USA skrajnie prawicowych grup. Ostatecznie Zełenski porzucił mandat pokojowy, zignorował porozumienie pokojowe z Mińska i podporządkował się polityce USA.

Wśród darczyńców Ukraińskiego Centrum Mediów Kryzysowych, którzy sfinansowali anulowanie mandatu pokojowego Zełenskiego, znajdują się USAID, National Endowment for Democracy, ambasada USA i różne rządy skandynawskie. Na liście darczyńców znajduje się również The Institute for Statecraft, zdyskredytowana organizacja stojąca za Integrity Initiative. Integrity Initiative została przyłapana na tajnych operacjach tworzenia „klastrów” lojalnych polityków, dziennikarzy i naukowców, aby stworzyć wrażenie ustalonego konsensusu w celu kontrolowania narracji. Inicjatywa Integralności współpracowała również z brytyjskimi agencjami wywiadowczymi w celu zwalczania sprzeciwu w polityce i mediach.

Moje spotkanie z tymi „organizacjami pozarządowymi”

USAID, NED i inne organizacje pozarządowe działają również w krajach sprzymierzonych z USA, aby zapobiegać sprzeciwom i zachować dyscyplinę bloku. Ukraińskie Centrum Mediów Kryzysowych napisało cały artykuł oczerniający mnie w swoim projekcie „podejrzanych koni rosyjskiej propagandy”, w którym wymieniono fałszywe oskarżenia, takie jak bycie „obrońcą agresji Rosji”. Dowody na absurdalne oskarżenia obejmowały moje rozmowy z profesorem Johnem Mearsheimerem i byłym senatorem USA Ronem Paulem, którzy są przez tę organizację pozarządową nazywani „rzecznikami Kremla”[2]. Rząd Norwegii (mój własny rząd) jest również wymieniony jako darczyńca tego projektu zastraszania i oczerniania.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych USA, National Endowment for Democracy i mój własny rząd również finansują Norweski Komitet Helsiński, kolejną „organizację pozarządową zajmującą się prawami człowieka”, która przez ostatnie 4 lata realizowała projekt systematycznego zastraszania mnie. Ich taktyka przeciwko mnie obejmuje regularne oszczerstwa w mediach, niemal cotygodniowe tweety oznaczające mnie jako propagandystę Rosji, listy i telefony do szefa mojego uniwersytetu, aby zlikwidować moje stanowisko profesora, wezwania innych naukowców do wystąpienia przeciwko mnie, wysiłki zmierzające do odwołania moich zaproszeń na różne wydarzenia, itp. Po skutecznym wzbudzeniu nienawiści w społeczeństwie policja poradziła mi, abym ukrył swój adres i numer telefonu. W tym momencie pracownik Norweskiego Komitetu Helsińskiego opublikował zdjęcie mojego domu w mediach społecznościowych. Są to działania, które mój własny rząd finansuje pod przykrywką wspierania „organizacji pozarządowej” promującej demokrację i prawa człowieka. W odpowiedzi na ograniczanie wolności akademickiej jestem teraz w trakcie uzyskiwania innego obywatelstwa, aby przenieść się do kraju, w którym promowanie społeczeństwa obywatelskiego nie jest zlecane fałszywym organizacjom pozarządowym promującym propagandę wojenną i cenzurę.

Jakie było moje wielkie przestępstwo? Byłem głęboko krytyczny wobec polityki NATO wobec Ukrainy od czasu wspieranej przez organizacje pozarządowe „pomarańczowej rewolucji” w 2004 roku. Przez lata krytykowałem wysiłki zmierzające do wciągnięcia Ukrainy w orbitę NATO, gdy tylko niewielka mniejszość Ukraińców chciała dołączyć do tego sojuszu wojskowego, a NATO było świadome, że prawdopodobnie wywoła to wojnę. Krytykowałem odrzucenie przez UE ukraińskiej propozycji trójstronnego porozumienia UE-Ukraina-Rosja w 2013 r., które uczyniłoby z Ukrainy pomost, a nie linię frontu. Ostrzegałem, że wspierane przez organizacje pozarządowe obalenie Janukowycza w 2014 r. doprowadzi do zajęcia Krymu przez Rosję i wojny. Przez 7 lat upierałem się, że sabotowanie porozumienia pokojowego z Mińska doprowadzi do militarnego rozwiązania konfliktu. Od 2022 r. twierdzę, że sabotowanie porozumienia pokojowego ze Stambułu oraz bojkot wszelkiej dyplomacji i negocjacji doprowadzi do zniszczenia Ukrainy przez Rosję w wojnie na wyniszczenie. Z mojej perspektywy są to argumenty proukraińskie, które pozwoliłyby zachować ukraińską suwerenność, terytorium i życie jej obywateli.

Ludzie, którzy opowiadali się za polityką, która zniszczyła Ukrainę i zbliżyła nas do wojny nuklearnej, mają monopol na media, a wszelki sprzeciw jest miażdżony oszczerstwami, cenzurą i odwoływaniem. Mamy więcej gazet, niż jestem w stanie zliczyć, ale wszystkie piszą to samo i cytują te same „organizacje pozarządowe”. Nawet teraz argumentowanie za negocjacjami pokojowymi jest nadal uważane za kontrowersyjne i podejrzane, nawet jeśli większość Ukraińców chce negocjacji, wojna została przegrana, a Ukraina bardzo cierpi każdego dnia z powodu utraty ludzi i terytorium. Krytyka narracji wojennych NATO nie spotyka się z kontrargumentami, a raczej z oskarżeniami o złe intencje, bycie „kontrowersyjnym” i „prorosyjskim”, legitymizowanie inwazji, brak troski o Ukraińców, szerzenie propagandy itp. Te prymitywne i żałosne ataki nie muszą być uzasadnione, ponieważ ataki na wolność słowa i wolność akademicką są zawsze owinięte w moralizatorski język i twierdzenia o obronie demokracji.

Wszystko, co argumentowałem, potoczyło się zgodnie z przewidywaniami, w tym dlaczego sankcje były skazane na porażkę. Mogę śmiało argumentować, dlaczego moje analizy były poprawne i dlaczego moje zalecenia polityczne zapobiegłyby tej katastrofie. Nie żyję jednak w otwartym społeczeństwie ze swobodną wymianą poglądów. Żyję w społeczeństwie, w którym sponsorowane przez rząd oszczerstwa, cenzura i marginalizowanie są dozwolone, o ile organizacja pozarządowa jest wykorzystywana jako pośrednik.

Autorstwo: Glenn Diesen
Tłumaczenie: MN
Źródło zagraniczne: GlennDiesen.substack.com
Źródło polskie: WolneMedia.net

O autorze

Glenn Diesen jest profesorem nauk politycznych Uniwersytetu Południowo-Wschodniej Norwegii.

Przypisy

[1] UCMC press center, „Joint statement by civil society representatives on the first political steps of the President of Ukraine Volodymyr Zelensky” („Wspólne oświadczenie przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego w sprawie pierwszych kroków politycznych prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego”), https://uacrisis.org/en/71966-joint-appeal-of-civil-society-representatives.

[2] Hybrid Warfare Analytical Group, „Kremlin Shady Horse’s: Glenn Diesen – Russian propaganda aligned rhetoric, defender of Russia’s aggression, blames NATO for expansionism” („Kremlin Shady Horse’s: Glenn Diesen – rosyjska propaganda dostosowana do retoryki, obrońca agresji Rosji, obwinia NATO za ekspansjonizm”, https://uacrisis.org/en/kremlin-shady-horse-glenn-diesen.