Traktat antypandemiczny WHO – dobre wieści

Marzec 2024 r. to pierwotnie ustalona data finalnej wersji traktatu, nadającego Światowej Organizacji Zdrowia wyłączność na zarządzanie przyszłymi pandemiami i „pandemiami”. Końcowa wersja jest właściwie gotowa, a termin ostateczny ustalono ostatecznie na maj. W międzyczasie wprowadzono wiele korzystnych poprawek i projekt nie jest już tak radykalny. Oto najistotniejsze zmiany…

BRAK MONOPOLU NA ZARZĄDZANIE PANDEMIĄ

Co prawda nowo powstałym organem nadzorczym ma nadal być posiadająca specjalne uprawnienia Konferencja Stron, a WHO wciąż instytucją decyzyjną, ale jej rola ma ograniczać się do koordynacji i wydawania wytycznych, a nie jak wcześniej planowano, do wyłącznej decyzyjności. Decydować ma o tym zapis w części dotyczącej zasad, mówiący o tym, że „państwa posiadają suwerenne prawo do przyjmowania, stanowienia i wdrażania prawodawstwa w ramach swej jurysdykcji oraz do swych zasobów biologicznych”.

Ponadto w tym samym dziale traktatu z 12 punktów pozostała jedynie połowa.

TRANSPARENTNOŚĆ!

Zastrzyki, maski, testy, respiratory. Każdy pamięta kombinatorstwo, by skorzystać z okazji i nachapać się ile wlezie.

Głośno wyrażanych wątpliwości wokół tych praktyk narosło jednak tyle, że w planach jest wprowadzenie przepisów mających zwiększyć, a przynajmniej nadać pozory, transparentności tego rodzajom umowom. Gwarantować mają to następujące zapisy: „Każda ze Stron publikuje warunki swoich finansowanych przez rząd umów zakupu produktów związanych z pandemią oraz wyklucza postanowienia o poufności, które służą ograniczeniu takiego ujawnienia”, a wprowadzane działania mają być proporcjonalne, przejrzyste i TYMCZASOWE i nie mogą tworzyć niepotrzebnych barier w handlu i łańcuchu dostaw.

Ponadto — i to jest również bardzo ciekawe — wyniki badań i rezultatów prac badawczo-rozwojowych nad finansowanymi przez rząd produktami związanymi z pandemią mają być powszechnie publikowane.

WALKA Z DEZINFORMACJĄ

Wcześniejsza wersja zakładała przeciwdziałanie szerzeniu dezinformacji, czego skutkiem wprowadzono wręcz termin „infodemii”. A łopatologicznie chodziło o jeszcze ściślejsze cenzurowanie niewygodnych treści i bezwzględniejsze piętnowanie ich autorów, tak by w przestrzeni publicznej obowiązywała jedyna „słuszna” wersja. Tu także mamy wyraźną poprawę.

Zrezygnowano z totalnej cenzury, którą zastąpiono „dostępem do wiarygodnych informacji” i promowaniem oraz rozpowszechnianiem ich w społeczeństwie.

WNIOSKI

Zmiany, które widzimy to sukces zarówno środowisk wolnościowych, jak i zwyczajnych obywateli, którzy na różne sposoby sygnalizowali swoje wątpliwości. To pokazuje, że warto walczyć o to, co słuszne, nawet jeżeli sytuacja wydaje się beznadziejna.

Wielu zapewne powie, że to „krok w tył, żeby potem zrobić dwa kroki w przód”. W tym przypadku taki argument jest jednak błędny z dwóch powodów.

Po pierwsze — moment jest idealny. Uwaga świata jest przekierowana w inną stronę (wojny na Ukrainie i w Palestynie, wybory, Zielony Ład, a w Polsce dodatkowo protest rolników), więc to znakomita okazja, by cichaczem przepchnąć forsowane przepisy. A jednak rządy boją się iść „na maksa”.

Po drugie, zdecydowana większość społeczeństw była posłuszna, ale dlatego, że wmówiono im, iż sytuacja jest tymczasowa i po spełnieniu określonych warunków wszystko wróci do normy. Kiedy tak się nie stało, pomruki niezadowolenia zaczęły być coraz wyraźniejsze i agresywniejsze.

Nabyte doświadczenia uzmysłowiły politykom i korporacjom, że ilość zasobów energetycznych, ludzkich i finansowych, potrzebnych do utrzymania porządku i uległości, przy tak wysokim stanie napięcia, może być nieproporcjonalnie duża do spodziewanych korzyści. Stąd próba tego zgniłego kompromisu z obywatelami.

Choć to nasze małe zwycięstwo, trzeba pamiętać, że to tylko wygrana bitwa. Sam traktat w dalszym ciągu jeszcze bardziej ogranicza nasze swobody i wolności w stosunku do stanu obecnego, i w naszym interesie jest iść za ciosem i domagać się, by został odrzucony w całości.

Autorstwo: Radek Wicherek (Polaku Dawaj z Nami)
Na podstawie: Instytut Ordo Iuris
Źródło: WolneMedia.net

 

Parasol atomowy czy kamuflaż?

Mamy nowy temat, którym rozgrzewają nas media: czy gdyby nam zaproponowano parasol atomowy, należy go zaakceptować. Może mówią to bardziej uczenie i skomplikowanie, ale głównie o to chodzi w tym temacie. Ja natomiast uważam to za kamuflaż, odwrócenie uwagi od prawdziwie zagrażających bytowi Polski i Polaków problemów.

Kto tematu nie zna, niech przypomni sobie płk. Kuklińskiego, który zapłacił życiem swoich dwóch synów za wykradzione Układowi Warszawskiemu, czyli Ruskim, plany ofensywy atomowej. Z Polski miała zostać atomowa pustynia. Przy takim ataku Polskę zniszczyłyby nawet pyły spadające z parasola ochronnego.

Szwajcaria parasola nie ma, za to każdy Szwajcar ma „pod łóżkiem” szybkostrzelną broń palną i potrafi jej używać. W razie rozruchów wewnętrznych, spowodowanych przez jakichś „nachodźców”, nie trzeba zarządzać mobilizacji — wystarczy sięgnąć pod łóżko. Ani dobra, ani gorsza zmiana nie chciały Polakom zaproponować szwajcarskiego rozwiązania.

Przyglądam się ze sporą rezerwą „gadającym głowom”. Tym większą, że od czasów Szeremietiewa, który znał się na przedmiocie wojny, nie widziałem wśród naszych mędrców takiego, który, mówiąc o wojnie, wiedział, o czym mówi, albo i potrafił strzelać z czegokolwiek innego, oprócz rakiet sylwestrowych. Był jakiś wysokiej szarży specjalista od granatników, ale użył broni w niewłaściwy sposób. Dobrze, że przeżył.

Polsce bezpośrednio zagrażają skutki dwóch problemów. Bliższy to planowane wtrynianie nam nachodźców z innych cywilizacji. Drugi, nieco dalszy, to brak urodzeń gwarantujących bodaj prostą zastępowalność pokoleń. Wrogie Polsce media potrafiły ogłupić masę młodych Polek i Polaków. W wyniku tego oduraczenia nie chcą zakładać rodzin ani rodzić dzieci. Wrogie Polsce ustawodawstwo chce wybić poczęte dzieci jeszcze w łonie matek, po co Polacy mają się rodzić?

Głębokim niepokojem napawa mnie myśl, że poniektórzy z antynatalistycznych aktywistów mają jakieś inne korzenie i być może z tego powodu nie chcą, by Polska się odradzała? Takie sytuacje już w naszej historii bywały, miewaliśmy sporo wrogów wewnętrznych, nazywali naszego białego orła białą gęsią i utrudniali, jak mogli, powstanie Polski po rozbiorach.

Jeździłem trochę po świecie, a że oczy mam otwarte, spostrzegałem to i owo. Na przykład w Strasburgu w Parc de l’Orangerie w pobliżu Rady Europy na spacerze w niedzielę rodziny żydowskie z siedmiorgiem i więcej dzieci stanowią standard. Wyszło mi z obserwacji, że o żadnej aborcji ani antykoncepcji mowy być tam nie mogło. Ponieważ naród żydowski uważany jest w świecie jako naród mądry, to dlaczego w Polsce nie możemy brać z niego przykładu? Francuska policja zauważyła również tę mądrość i żeby spacerującym rodzinom nic się nie stało, pilnuje w radiowozach zarówno parku, jak i synagogi, ze wszystkich stron.

Zakładam, że nasi europosłowie odbywający sesje w Strasburgu, chodzili do Orangerie na spacery z odległego o rzut beretem Parlamentu i to, co wyżej opisałem, widzieli i mogą potwierdzić. Przedkładam to pokornie naszym ważnym politykom, którzy z zapałem zakładają jarmułki i zapalają Żydom świeczniki, ale zamiast zalecać Polakom, jak u Żydów, wielodzietność – chcą wytruć przyszłe pokolenia jeszcze w łonie matek. Wygląda mi to na zdradę narodu, który polityków żywi – bo jakoś innego tłumaczenia znaleźć nie mogę.

Zacząłem od drugiego problemu, którego nieuchronnym ciągiem dalszym będzie eutanazja, bo dzisiejszych aktywistów od wybijania dzieci w łonie matek, kiedy się zestarzeją, nie będzie miał kto pielęgnować, ani też nie będzie za co. Kasa się skończy, nie będzie następnych pokoleń, dzisiejsze aktywistki bezbożne dostaną szpryce jakiejś nowej szczepionki i truchła zawiozą elektrykiem do krematorium. Rodzin nie będą miały, bo nie zdążyły założyć, więc nawet ich prochów nie będzie miał kto odebrać. Ksiądz jakiś pomodliłby się za ich dusze (bo ksiądz katolicki zakłada, że nawet aktywista antynatalistyczny ma duszę), ale nie wiadomo, czy do tej pory księży nie wypiłują.

Być może Zielony Ład sterowany sztuczną inteligencją pozwoli z ich zwłok (o ile nie będą zawierać za dużo chemii z pigułek aborcyjnych) odzyskać trochę pierwiastków, które dorzuci się do fabrykowanej dla niewolników chemicznej strawy z dodatkiem chrabąszczy. Powyższe to nie żadna „mowa nienawiści”, tylko logika w najprostszej postaci.

Być może aktywiści antynatalistyczni płci obojga mają nadzieję, że na starość będą się nimi opiekować translokowani demokratycznym przymusem nachodźcy? Niech sobie wybiją to z głowy.

Byłem parę lat w „tamtych krajach”: niewiernego okraść, oszukać, zeznać przeciw niemu fałszywie w sądzie, w końcu nawet zabić go w dżihadzie — to tylko zasługa. Hurysy w dżihadzie zabija się po wcześniejszym wykorzystaniu na ziemi pod warunkiem, że nieszpetne. Mimo to w „tamtych krajach” bardziej szanuje się wierzących niż ateistów, niech to wezmą pod rozwagę politycy, którym przeszkadza krzyż i modlitwa i którzy chcą opiłować katolików.

Ateista jest człowiekiem podejrzanym, gorszej jakości od wierzącego, ufać mu nie można. Szczególnie taki, który chce dokuczać innym. Trudno się z tym nie zgodzić. Może ci nasi reprezentanci zapalający cudze świeczki chowają w biurkach turbany? W razie czego siup na islam i sprawa załatwiona.

Do nachodźców wrócę następnym razem.

Autorstwo: Barnaba d’Aix
Nadesłano do portalu WolneMedia.net

 

Mimo kilku szczepień zmarł na COVID-19. Chorował 613 dni

Niderlandzki pacjent chorował na COVID-19 przez niemalże dwa lata. Mężczyzna zmarł jesienią ubiegłego roku. Teraz lekarze tłumaczą jego przypadek.

Przez 613 dni choroby koronawirus mutował w jego ciele aż 50 razy. Pacjent z Niderlandów zachorował na COVID-19 w 2022 roku.

Naukowcy z Centrum Medycyny Eksperymentalnej i Molekularnej Uniwersytetu w Amsterdamie informują, że w zaledwie kilka tygodni wirus w ciele tego mężczyzny wytworzył odporność na lekarstwa stosowane przy leczeniu koronawirusa.

Mężczyzna przyjął kilka szczepionek, ale jego organizm nie był w stanie wytworzyć wystarczającej liczby białych krwinek i przeciwciał.

Lekarze zmieniali leki, ale wirus za każdym razem mutował i zdobywał na nie odporność. Jak to możliwe? Jeszcze przed zachorowaniem na COVID-19, pacjent cierpiał na chorobę hematologiczną i to prawdopodobnie ona jest winna całej sytuacji.

Ostatnią z 50. mutacji lekarze ochrzcili mianem „Frankenstein”. Teraz zapewniają, że nie ma żadnych dowodów na to, by „Frankenstein” „wydostał się” z ciała chorego Holendra i przeniósł na kogoś innego. Jednocześnie podkreślają, że gdyby do tego doszło, to mogłoby to być niezwykle niebezpieczne dla zdrowia publicznego.

Autorstwo: SG
Na podstawie: Rp.pl, O2.pl
Źródło: NCzas.info